Pretty boy swag

Op z'n dooie gemak slenterde de jongen door de drukke straten van San Francisco. Het was een doodnormale, doordeweekse dag, maar hij had niks beters te doen dan eigenlijk helemaal niks doen. Zijn leven had een heel interessante draai genomen sinds hij werk had gevonden. Of ja, sinds het werk hem had gevonden. Hij genoot er wel van, van dit alles. Waarschijnlijk omdat zijn privé leven redelijk gerespecteerd bleef en hij nooit dingen moest doen die hij echt niet wilde. En Gwyn zorgde ervoor dat de mensen die hem wilden huren geen doorgedraaide psycho's waren. Het enige spijtige ding was dat Jerrick naar een andere stad was overgeplaatst. Hij zag zijn vriend praktisch nooit meer. Gelukkig sprak hij hem wel nog elke dag. Dat voelde best goed. Het was dankzij die dude dat hij aan zijn werk was geraakt. Die had hem in Manchester aan Gwyn voorgesteld, en nadat ze enkele shoots samen hadden gedaan, had ze hem gevraagd of hij niet naar San Francisco wilde verhuizen, om hier nog wat meer werk voor het bureau te doen. Eerst was Jerrick mee gekomen, maar die zat nu in New York. Colin was blij voor de dude, maar hij kon niet anders dan toegeven dat hij hem eigenlijk best wel hard miste.

Nu hij toch maar gewoon random door de straten liep, besloot hij om een beetje rond te kijken. Misschien vond hij nog wel eens iets interessants. Geld zat op zijn bankrekening, dusja. Echt zoeken naar iets specifieks deed hij niet, maar hij keek af en toe wel naar binnen in de etalages. Wie weet aye. Plots werd zijn aandacht getrokken door een gigantische skateshop. De etalage stond vol met longboards, skateboards en nog andere coole dingen. Hij wist dat een paar jongens van het bureau soms gingen skaten, en hij was altijd jaloers als ze vertelden over hun trips door de straten van San Francisco. Maybe kon hij een van hen vragen of ze hem iets konden leren, toch de basics. Dan kon hij met hen meegaan en genieten van de aandacht van de babes hier. Het was een praktisch waterdicht plan, al had hij totaal geen verstand van al die dingen. Daarom stond hij gewoon naar binnen te kijken, een beetje afwezig en niet echt oplettend. Daarom had hij niet gezien dat er iemand hem even had staan bekijken, en nu op hem af kwam gelopen.

[Feel free to join c:]

Actief als altijd wandelde Damian door een of ander mini steegje dat als volgt uit kwam op een drukkere straat. Zijn bro had hem over steegjes als deze gewaarschuwd, maar het was over dag dus hij moest zich eigenlijk helemaal nergens zorgen over maken nu. Toen hij uit de steeg kwam gelopen moest er natuurlijk ineens iemand voor hem komen poofen zonder enige waarschuwing. Heel kort scande hij de persoon, besloot dat het het niet waard was om tegen die dude te lopen dus besloot hij af te draaien waardoor hij de dude lichtjes schampte. Soms wenste hij de snelheid van zijn broer wel, toch op momenten als deze. Want natuurlijk was de man blijkbaar een licht geraakt persoon. Gebrul klonk in zijn oren, Damian zette een uitdagende grijns op zijn gezicht en wachtte even af. Het gezicht van de man werd zo rood, dat het wel eens zou kunnen gaan ontploffen. Op de hakken van zijn hielen draaide hij zich weer om en begon te wandelen, zijn aandacht nog half gericht op de man achter hem. Moest die achter hem aan komen, was het oudje al verloren voor hij zou beginnen met rennen. Er leek niets te gebeuren, dus nu kon hij eindelijk beginnen aan wat hij hier kwam doen. Damian was op zoek naar nieuwe schoenen en misschien kon hij nog wel wat mee nemen voor Clyde een cap of zo. Dit lag dan weer niet in de vrijheid van zijn bro, gewoon een winkel binnen gaan zonder het alarm te laten af gaan. Dus nu zat hij er mee op gezadeld dingen te halen voor hem. Like a little slave.

De winkel waar hij naar op zoek was, begroette hem al snel door de vertrouwde reclame borden van alle grote skate merken en de boards die stonden tentoongesteld. Als een veel te blij kind dat een cadeautje wou versnelde hij zijn pas en huppelde bijna de winkel binnen. Goodbye rep, rest in peace. De winkel binnen werd hij weer eens verrast door de spullen die ze hier hadden. Overdrijven in kopen mocht hij niet, dan ging zijn vader hem zeker vermoorde. Zijn aandacht werd getrokken door een paar zwarte sneakers. De collectie voor de herfst van 2012. Die moest hij hebben. Vandaag nog! Algauw werd zijn aandacht herleid naar een dude die aan de andere kant van de etalage stond naar binnen te kijken. Bijna dromerig. Met al de swag die je je kon voorstellen wandelde Damian naar buiten en keek grijnzend naar de blonde dude. ‘Tis een winkel ya know? Binnen komen is niet compleet verboden?’ De knul zag er niet bepaald uit als een skater type, meer zo’n dunno high class gastje of wat dan ook. Iniedergeval hij zag eruit alsof hij geld had, en hier als een lost puppy was beland. ‘Damian.’ Sprak hij vriendelijk.