Running Errands

Met haar haren in een warrige knot opgestoken liep Shay haastig door het winkelcentrum. Vandaag was er een grote modeshow in het midden van het winkelcentrum, maar helaas was dat niet de reden van Shay om in het winkelcentrum te zijn. Ze wilde dolgraag meedoen met de show, daar niet van, maar was simpelweg nog nooit gevraagd voor een modeshow of ander modellenwerk. Omdat ze dol was op het wereldje eromheen had ze een baan aangenomen die achteraf verschrikkelijk bleek te zijn. Maar koppig als ze was, wilde ze niet opgeven.
Bij de Starbucks haalde ze twee medium latte's met caramel op, om zich vervolgens te haasten richting het laadruimte waar een kleine vrachtwagen net naar binnenreed. Twee jongens die er niet verkeerd uitzagen openden de laadklep voor haar en daar kwamen de kostbare voorwerpen tevoorschijn die Shay van punt A naar punt B moest brengen. Met haar vrije hand pakte ze het kledingrek bij een ijzeren stang vast en begon ze te lopen richting de plaats waar de modeshow was. Wat er aan het kledingrek hing was nog niet te zien; de kledingstukken waren namelijk verhuld in zwarte zakken. De vrolijke geluiden die haar stiletto's maakten op de marmeren vloer volgden elkaar snel op. Een vluchtige blik op haar horloge vertelde haar dat ze nog maar 2 minuten had.. Shay begon nog sneller te lopen maar lette daarom niet goed meer op wat er om de hoek kwam lopen. Ze botste volop tegen een nietsvermoedende jongen op die de hoek om kwam lopen, de Starbucks koffie spatte uiteen op de grond nadat het meeste over Shay zelf heen was gegaan. "Shit.." fluisterde ze, met haar handen over haar shirtje wrijvend die onder de koffievlekken zat. De hitte van het drankje deed zeer op haar lichaam, brandde zelfs.. het drankje was minstens nog 70 graden voordat ze het over zich heen kreeg.. Haar warrige gedachtes schoten van de de lichte brandwonden, naar de jongen tegen wie ze op was gebotst. Er was iets aan hem.. Ze kon het niet goed plaatsen, en dat irriteerde haar. Ze beet even kort op haar onderlip, keek naar haar voeten en keek vervolgens op met het meest onschuldige gezicht dat ze kon trekken. "Gaat het?" vroeg ze aan hem, glimlachend.