We're meant to fly

De jongen was vandaag vrij vroeg uit zijn bed gekomen. Hij was gevraagd op Sunrise Fields om daar voor een dag instructeur te wezen voor op de quads. Natuurlijk kreeg hij betaald, anders ging hij zoiets dus echt niet doen. Met een random Obey pet die hij van zijn broer had geleend, en een gewone jeans en tanktop was hij er vandaag dan maar op uit getrokken. Op zijn rechterelleboog pronkte de tattoeage die hij vanaf zijn achttiende had laten zetten. Hij en zijn broer hadden hun tatoeages samen laten zetten. Allicht toen ze beide nog mens waren en ze praktisch alles samen deden. Maar naja, die tijd was jammer genoeg voorbij. Overdag moest hij buiten, zijn broer zat gedwongen binnen, het had hun sterke band iets zwakker gemaakt. Maar de twee waren nog steeds wel vrij close, of toch in de meest mogelijke maten. Damian had besloten om met de wagen van zijn broer op weg te gaan, natuurlijk had hij een waarschuwingbriefje achter gelaten voor hem zodat hij niet zou denken dat zijn Audi gestolen was. Zijn auto viel namelijk veel te veel op en tja hij zou er niet bepaald tegen kunnen moest die beschadigd raken of wat dan ook door een flauwe plezante. Plus, hij reed voorzichtig genoeg dat Clyde hem kon vertrouwen met zijn wagen dus. En anders, tja dan kreeg die dude wel een nieuwe wagen van hem of kon hij rond rijden in zijn Lamborghini Gallardo. Blijkbaar stak er een cd in, want al snel klonken de beats van een of andere dubstep artiest. Perfect to start your day.

Na een klein kwartier rijden hopte de jongen uit de wagen, deed deze op slot en wandelde naar het gebouw waar hij moest zijn. Daar kreeg hij een korte uitleg van de baas dude, maar daarna mocht hij zijn eigen gang gaan. Rustig wandelde hij weer naar buiten, maar dan de andere kant van het gebouw waar de gehele plek om te rijden zich bevond. Het was vrij groot, in het parcour waren ook verscheidene obstakels voor de waaghalzen. En juist daar zou hij zich vandaag mee gaan bezighouden. Meestal was hij zelf wel te vinden op de track maar goed vandaag moest er dus werk geleverd worden. Niet een van zijn favoriete bezigheden, maar tja zo lang hij goed gezelschap had waarom niet. Met een grimas tot achter zijn oren sprong hij vrolijk op een van de quads en wachtte af tot de eerste mensen zouden komen. Wel had Damian het geluk dat de muziek die uit de boxen klonk nog paste in zijn rijtje van muziek die hij ook echt graag luisterde. Eigenlijk wou hij momenteel zelf eerst een lap rijden, maar tja moesten er dan mensjes komen opdagen dan moesten die wachten en daar zou de uitbater niet mee kunnen lachen. Natuurlijk zou hij sommige mensen gaan uitdagen tot een race of zo. Wat dacht je nu zelf? Dat hij hier een gehele dag droog instructies zou geven. No way, dat was niets voor hem.

[&Serena]