Zon.

Onderwerp: Zon. ma aug 06, 2012 8:18 am

Orlando liep rustig over het grote plein in het centrum. De zon scheen vol op. Hij liep naar een kleine ijscar en bestelde een ijs met twee bollen. Hij wachtte even op zijn bestelling. Het was redelijk druk op het plein. De enige plaatsen die er nog waren, waren bij de fontein. Hij nam zijn ijsje aan en liep toen naar het opspuitende water. Hij nam een grote lik van zijn ijsje. In de fontein waren een hoop muntjes gegooid.
Uit zijn zak haalde hij het wisselgeld van het ijsje en gooide het achterover de fontein in. Hij deed een wens en sloot zijn ogen. Op goed geluk dacht hij. Hij opende zijn ogen en ging vervolgens verder met zijn ijsje. Hij glimlachte. Hij keek even rond. Een hele hoop mensen. Mensen om te ontmoeten dacht hij. Misschien werd het tijd om is wat te gaan praten? Aangezien dit toch de laatste plaatsen zijn moesten de mensen hier toch wel komen. Hij keek even rond. Waren er al mensen die misschien hier konden zitten? Toen keek hij naar zijn ijsje. Woops die moet toch echt eerst op dacht hij. Snel nam hij nog wat likken. Het ijsje was heerlijk afkoelend. Vooral nu de zon zo erg scheen. Hij keek even naar zijn kleding. Hij grinnikte. Nog steeds de oude kleding die hij had meegenomen. Hij schudde even teleurgesteld.
Tijd om nieuwe te kopen dacht hij. Hij had een wit shirt aan, een dunne zwarte zomer jas en een spijkerbroek met een rooie riem. Hij keek op. Er was iemand die op de plaats af kwam lopen. Hij glimlachte even leuk. Toen week de vrouw uit en bleek helemaal niet te willen zitten.
Orlando kuchtte even. Kleding kopen kwam later wel. Nog een persoon kwam op de plaats aanlopen. Hij glimlachte even. Over zijn kleding maakte hij zich nu nog geen zorgen.
Misschien later?

(wat hij aan heeft: http://www.scandipop.co.uk/wp-content/uploads/2012/04/basshunterNLV.jpg )

Onderwerp: Re: Zon. ma aug 06, 2012 8:35 am

Het was zijn eerste dag dat hij zich nergens zorgen over hoefde te maken. Hij hoefde niet op tijd thuis te zijn, niet na te denken of zijn vader weer dronken is of dat hij nieuwe leugens moest verzinnen om weer weg te kunnen. Hij was gewoon vrij, vrij van alles en iedereen. Maar wat zou je met al die vrijheid doen? Een huis zoeken dat was een van de belangrijkste dingen om te doen. Hij kon moeilijk elke nacht in een schuur gaan slapen op de akkers. Misschien kon hij wel een oud huis kraken. Er stonden genoeg ouden huizen in de stad die hij kon kraken. Als hij het goed deed hadden mensen het niet eens door. Scott beet zachtjes op zijn onderlip terwijl hij verder over het plein liep met zijn tas over zijn schouder. Hij bekeek de mensen die over het plein liepen. De meeste met ijsjes, het was redelijk warm en de meeste mensen zochten dus verkoeling. Ook zaten er genoeg mensen bij de fontein om daar verkoeling te zoeken. Scott was niet echt iemand die de drukte op zocht. Maar ja hij moest toch wat doen als hij geen huis had. Ergens had hij internet verbinding en stroom vandaan nodig. Een klein glimlachje verscheen rond zijn lippen. Geniaal hij is net uit huis gevlucht en hij maakt zich nu al druk om internet verbinding. Scott zijn aandacht werd getrokken door een man. Ongeveer zijn leeftijd die op een terras zat bij de fontein. Er waren geen andere plaatsen vrij, dus moest hij het beste maar hopen.

Scott waagde zijn kans en liep richting de plaats waar hij zat. Hij nam even diep adem en stond uit eindelijk bij hem.
"Haay." Zei hij een beetje nochalant. Scott was altijd slecht geweest als het op aan spreken van vreemde kwam. Hij vond het niet erg als vreemde hem aan spraken maar hij haatte het om het zelf te doen. Hij liet zijn tanden over zijn onderlip schrapen en liet zijn tas van zijn schouders zakken.
"Vind je het erg als ik hier kom zitten?" Vroeg hij vriendelijk aan de man voor hem.

[ik kom even inspringen als je het niet erg vind =3]

Onderwerp: Re: Zon. ma aug 06, 2012 9:22 am

Glimlachend loop ik het centrum in en ga even met mijn hand door mijn haar, eindelijk kon ik mijn normale kleren weer aan doen en dat geeft me echt een geweldig goed gevoel. Ik Strijk even zacht over mijn spijkerstof hotpants die ik gematched had met een wit ‘boyfriend’ shirt, wiens mouwen net onder mijn schouders eindigden en de tekst ‘I love Tokyo’ bezat. De eerste en enige keer dat we naar mijn moeders geboorteplaats waren gegaan had ik hem gekocht, pas in mijn 14e levensjaar gingen mijn ouders reizen en namen ze mij mee, en toen ik 16 was hadden ze besloten om naar mijn opa en oma in Tokyo te gaan. Het was superleuk, alleen de conversaties hadden weinig inhoud, mijn moeder was de enige die alles kon vertalen en ze had niet zo veel behoefte om dat constant te doen.
Ik loop op mijn simpele zwarte Vans en witte sokken verder naar het grote plein in het centrum, dit zou waarschijnlijk wel mijn lievelingsplek zijn, op het park na dan. Ik kijk even om me heen en zie twee jongens bij de fontein, het is super druk en er is alleen nog plek bij die jongens. Ik bijt even op mijn onderlip en loop dan in hun richting. “Hee.” Glimlachend kijk ik ze aan en besef me dat ik mezelf niet eens goed kan horen, ik trek mijn oordopjes uit mijn oren en zet de muziek uit, het was zo fijn dat ik vergeten was dat ik überhaupt muziek aan had. “Kan ik er nog bij?” Vragend kijk ik van de jongen die op de fontein zit naar de jongen die voor hem staat. Er waren serieus nog een paar centimeters over op de fontein, net genoeg voor 4 mensen en zelfs dan zat je al dicht tegen elkaar. "Of onderbreek ik nu een heel belangrijk gesprek?" Grijnzend kijk ik de jongens aan en wacht geduldig op antwoord.
Het praten tegen mensen gaat al makkelijker, ik moet gewoon niet steeds denken dat het dom klinkt, als ik iets wil zeggen zeg ik het gewoon. Eerder dacht ik constant heel goed na over wat ik ging zeggen, zodat het niet gemeen of hard aan zou komen, maar in een stad zoals deze heb ik in een week al meer asociaal gedrag ondervonden dan in mijn hele leven in mijn oude dorpje.

Onderwerp: Re: Zon. ma aug 06, 2012 10:31 am

Orlando keek even naar de jongen voor hem. Hij was ouder dan hij. Hij knikte even naar de jonge. Toen hij voor hem stond keek Orlando omhoog tegen de verblindende zon op. "Haay." zei hij. Orlando keek langs hem en toen weer naar hem. " Heey" zei Orlando terug. "Vind je het erg als ik hier kom zitten?" vroeg hij. Orlando keek even voor hem. De jongen had in de tussentijd al zijn tas laten zakken en had het antwoord dus al voorspeld. Orlando keek weer op.
"Geen probleem." zei hij met een glimlach.
Orlando schoof wat op. Hij maakte plaats voor nog drie mensen naast deze jongen. Hij knikte even. "Orlando" zei hij even kort. Zou deze jongen hier al lang wonen? Hij keek even voor zich uit. Hij brokkelde zijn ijshoorntje en gooide het op het plein voor de duiven. Hij keek naar de man naast hem. Hij was niet heel breed en sterk. Hij leek wel op een partyboy. Hij glimlachte bij die gedachten. Hij keek weer voor zich uit. Een meid met wit/zwarte kleding kwam op hem aflopen. Ze had een Aziatische gezicht. “Hee.” zei ze. Ze zag er jong uit. Ze ontplugde haar oortjes. “Kan ik er nog bij?” vroeg ze. Hij knikte. "Of onderbreek ik nu een heel belangrijk gesprek?" vroeg ze er snel na. hij glimlachte. "Nee hoor" zei Orlando. Hij keek even naar de plaatsen naast hem. Nog twee mensen zouden ernaast kunnen zitten. " Orlando" zei hij weer. Hij keek naar de mensen naast hem. Het waren best wel verschillende mensen. Leuk ze te ontmoeten.

Onderwerp: Re: Zon. ma aug 06, 2012 10:51 am

Scott glimlachte toen de man hem terug begroette. Mooi dat ging de goeie kant op, gelukkig was hij niet heel onaardig en keek hij hem dreigend aan met een blik van als je ook maar hier durft te gaan zitten vermoord ik je. Dat soort mensen heb je ook, die zijn echt eng en dan loop je maar heel awkward terug naar achteren en doe je net als of je nooit iets heb gezegd, gedaan of gehoord. "Geen probleem." CHECKPOINT!! Scott ging zitten op een over gebleven plaats en schoof zijn tas naast zich. Hij keek op toen de man zijn naam zei.
"Scott." Zei hij maar net zo kort af, waarschijnlijk bedoelde hij het niet zo kort af want als je iemand niet wilde leren kennen zou je ook niet je naam zeggen. Toch? Leek Scott in elk geval logisch vooral met dat facebook van tegenwoordig, mensen kunnen je zomaar toevoegen en dat soort dingen, nog even en ze weten echt alles van je. Nou ja sommige mensen zetten zelfs hun pincode op facebook als reminder. “Kan ik er nog bij?” Scott keek opnieuw op en zag een meisje voor hem staan. Ze zag er vriendelijk uit en nog al... Schattig was misschien het juiste woord. Eigenlijk wachtte Scott het antwoord af van Orlando, tenslotte zat hij hier als eerste.
"Nee geen belangrijk gesprek ondebroken." Zei Scott maar als een extra bevesting. Oke hij voelde zich best wel een beetje niet zo op zijn gemak. Misschien kon hij beter ergens anders naar toe gaan. Nee dat was ook vreemd. Hij nam even diep adem en keek het meisje vriendelijk aan.
"Scott." Zei hij maar met een zenuwachtig glimlachje. Hij beet op zijn onderlip en voelde echt alsof hij iets moest zeggen. Een kleine grijns kon hij nog maar net onderdrukken toen hij op een geweldig idee kwam. Hij vouwde zijn handen in elkaar en ging recht op zitten.

"Ik ben heel erg blij dat jullie zijn gekomen" Zei hij met een serieuze stem. "Natuurlijk hebben we maar weinig tijd om dit te spreken. Er zullen doden vallen, dat wisten we vanaf het begin maar het levert ons veel op." Ging hij verder met een serieus gezicht die langzaam begon te breken. Een klein glimlach kwam al op zijn gezicht. Scott schudden langzaam zijn hoofd en keek vanaf naar het meisje weer naar Orlando.
"Just kidding." Zei Scott een beetje droogjes. Natuurlijk hersenen doe maar weer zo, doe maar weer zo.

Onderwerp: Re: Zon. ma aug 06, 2012 11:17 am

Ik kijk beide jongens aan en glimlach dan als ze me een soort van halve toestemming gegeven hebben om er bij te komen zitten, eigenlijk is het best dom om op toestemming te wachten, alsof het hun fontein was. Ik moet moeite doen om mijn lachen in te houden en ga naast de jongen zitten die zich voorstelt als Scott.
“Abenese.” Stel ik mezelf ook voor, zoals waarschijnlijk verwacht word en natuurlijk gewoon gepast is aangezien zij zich ook al voorgesteld hebben aan mij. “Aangenaam Orlando en Scott.” met een glimlach die mijn witte tanden laat zien kijk ik ze een voor een aan en laat mijn blik dan over het drukke plein glijden.
“Oké, want als ik dat gedaan had was ik weer weggegaan.” Ik strijk met mijn hand wat zwarte plukken haar uit mijn gezicht. Het is me al duidelijk dat beide jongens een aantal jaren ouder zijn dan ik, ik vind het wel leuk, ik voel me wel het kleine meisje, maar het is leuk.
Zodra de jongen, Scott genaamd, begint te praten over een of andere missie kijk ik hem even verward aan. Zodra hij meld dat het een grap is grijns ik even en kijk hem onderzoekend aan gevolgd door een quasi argwanende blik. “Je snapt dat ik nu een beeld van jou vorm waarin je een moordenaar of iets bent hè.” Met een kleine grijns kijk ik hem weer aan en stop een hand in mijn broekzak, voor zover het kan, want de broekzakken van meidenbroeken zijn nooit groot genoeg voor een hele hand waardoor enkel mijn vingers er in passen. “Maar, wel vernieuwend en verassend, I like.” Ik glimlach en maak mijn lippen even nat door ze over elkaar te laten glijden waarna ik beide jongens kort aankijk.
Scott is dus duidelijk heel spontaan, hij zou vast goed kunnen opschieten met mijn moeder, die is ook altijd zo zelfverzekerd. Ik vind het wel leuk, in mijn oude dorpje gingen mensen van verschillende leeftijden niet echt met elkaar om, je zei elkaar gedag en liep weer verder. Hier is dat dus duidelijk heel anders en ik hou er wel van, en doordat Scott zich zo gedraagt slaat het ook over op mij waardoor ik me meteen al een stuk zelfverzekerder voel.
Ik kijk even in de richting van de zon, het is heerlijk weer, hier kan een mens echt van genieten. Ik voel hoe de zon op mijn huid komt en het verwarmd. Had ik mijn zonnebril maar mee genomen. Ik knipper even met mijn ogen en kijk even van Scott naar Orlando. Eigenlijk was het meer een strand dagje vandaag, alleen vind ik dat net even iets te ver weg om naartoe te gaan, en aan het strand zou het weer wel weer tegenvallen.

Onderwerp: Re: Zon. ma aug 06, 2012 12:06 pm

Orlando had plaats gemaakt en beide waren gaan zitten. Hij keek nogmaals naar de personen. Plots begon Scott met een verhaal. "Ik ben heel erg blij dat jullie zijn gekomen Natuurlijk hebben we maar weinig tijd om dit te spreken. Er zullen doden vallen, dat wisten we vanaf het begin maar het levert ons veel op." zei hij serieus. Orlando grinnikte. "Just kidding" zei hij vervolgens. Orlando lachte. "Maar nu even heel serieus, je hebt de bommen op het plein geplaatst toch? zei hij vervolgens. . “Je snapt dat ik nu een beeld van jou vorm waarin je een moordenaar of iets bent hè.” zei Abense. Hij lachte weer. Leuke mensen dacht hij. “Maar, wel vernieuwend en verassend, I like.” zei ze. Hij knikte instemmend. Orlando stond op. "Ijsje? ik trakteer" zei hij vervolgens. Hij grinnikte. Dat hadden deze mensen wel verdiend. Het was een geniaal stelletje. Kenden ze elkaar al? hij dacht van niet waarom zouden ze elkaar dan voorstellen. Hij bekeek de twee. Hij zelf had trek in een citroen bol. Hij keek even naar Scott. Zouden ze het aannemen? Hij stopte zijn hand alweer in zijn zak. Hij graaide naar de 20gjes die in zijn broekzak zaten. "Welke smaken?" zei hij vervolgens. Hij grinnikte. Nu moesten ze wel aannemen. "En eh, houden jullie mijn plaats bezet?" zei hij glimlachend.

Onderwerp: Re: Zon. ma aug 06, 2012 12:35 pm

"Maar nu even heel serieus, je hebt de bommen op het plein geplaatst toch?" Een glimlach verscheen rond de lippen van Scott, hij hield er van als mensen mee deden in zijn spel.
"Natuurlijk het koste wat moeite maar het is wel gelukt." Lachte hij zachtjes en keek naar Abenese die duidelijk er anders over dacht. “Je snapt dat ik nu een beeld van jou vorm waarin je een moordenaar of iets bent hè.” Scott trok een licht pruillipje en schudden lichtjes zijn hoofd.
"Nope, ooit aangeboden om huurmoordernaar te worden maar ik heb het afgewezen." Zei Scott en dit keer meende hij het serieus. Hij kon het nog steeds niet geloven dat hij in dat cafeetje gevraagd werd om een moord te plegen op iemand voor geld. Hij wist niet hoe snel hij daar weg moest zijn, maar andere kant vond hij het ook wel weer grappig. "Ah gelukkig vind je het leuk." zei hij glimlachend. Scott keek naar Orlando die uit het niets een ijsje aanbieden. Het was onbeleefd om die af te wijzen dus knikte Scott maar vriendelijk. "Welke smaken?" Scott beet even zachtjes op zijn onderlip, god wat was hij slecht als hij moest kiezen tussen welke smaken.
"Doe maar vanille." Zei hij uiteindelijk toen hij bedacht dat chocola wel lekker was, maar vanille altijd wint van chocola. In elk geval dat was in zijn gedachte zo, hij wist niet of het bij anderen ook zo was. Hij knikte opnieuw naar Orlando toen hij vroeg of ze hun stoel bezet wilde houden.

Scott richtte zich weer op Abenese en vond het moeilijk om een gesprek aan te knopen. Het is toch wel lastig om sociaal over te komen, maar ook weer niet opdringerig als een of andere creep.
"Kom je hier wel vaker?" Vroeg Scott maar uiteindelijk, het was meestal de meest gestelde vraag, maar opzich kon je daar wel een gesprek mee aan knopen.

[sorry hij is een beetje flut]

Onderwerp: Re: Zon. ma aug 06, 2012 1:21 pm

Glimlachend kijk ik beide jongens weer aan als ze samen verder gaan met het gesprek over de massamoord. Ik kijk ze kort onderzoekend aan, zouden ze elkaar al kennen? Ze gaan met elkaar om alsof ze goede vrienden zijn, het zou maar zo kunnen. Ik ga even met mijn hand door mijn haar en lag als Scott zegt dat het moeite kostte, maar dat het uiteindelijk gelukt is. “Waarom deden we dit ook alweer?” Vragend kijk ik ze aan en glimlach al snel mijn witte tanden bloot, dat kon ook heel verkeerd opgevat worden. “Ik bedoel de massamoord uiteraard.” Een man die naast me zit draait zijn hoofd in mijn richting en ik kijk hem even glimlachend aan waardoor hij al snel weer zijn aandacht op de vrouw naast hem vestigt. Ik bijt even op mijn onderlip en kijk Orlando en Scott weer aan.
“Serieus?” Lichtelijk verbaasd kijk ik Scott aan en begin te lachen, ik zie hem helemaal voor me als huurmoordenaar. Dat word echt de ramp van de eeuw, hij is waarschijnlijk veels te chaotisch, al is dat maar een wilde gedachte want ik ken de jongen nog maar, plusminus, 10 minuten. “Lijkt me niks voor jou.” Glimlachend kijk ik hem aan waarna ik mijn aandacht kort op Orlando vestig die volgens mij ook best geniet van de humor van Scott. “Voel je niet gevleid, ik vind bijna alles leuk.” Ik lach weer even en kijk naar de grond onder mijn zwarte Vans. Ik ben blij dat er leuke mensen zijn in deze stad, ze gedragen zich niet alsof ze beter zijn omdat ze ouder zijn en ze komen super leuk en vrolijk over, beter kan je het toch bijna niet hebben.
Ik kijk Orlando glimlachend aan en denk even na, als Scott zegt dat hij Vanille wilt bijt ik even op mijn onderlip, ik vind het zo lullig om ijs te krijgen van iemand die ik nog maar net ken, maar als Scott het ook gewoon zegt zal ik het ook maar moeten doen. “Bloedsinaasappel? Als ze dat hebben, en anders ook maar gewoon Vanille.” Glimlachend kijk ik Orlando aan. Ik ben wel echt in de stemming voor een lekkere fruitige smaak, en bloedsinaasappel heeft dan nog net dat kleine beetje zuur wat ik zo heerlijk vind, het is echt mijn favoriete smaak. Ik knik als hij vraagt of we zijn plaats bezet houden. Als bedankje, want helaas heb ik geen geld meegenomen toen ik hierheen ging, het was nog niet echt in me opgekomen dat iemand ijs voor me zou halen. Zoiets moest je niet verwachten in mijn oude dorp, al helemaal als je een van de jongste bent, dan moet je meestal opdraaien voor de kosten of je kreeg gewoon niks. Met vrienden lag dat anders, maar die betaalde je dan op een ander moment weer terug.
Als Scott vraagt of ik hier vaker kom haal ik mijn schouders op, “Af en toe, ik ben alles nog een beetje aan het verkennen.” Glimlachend kijk ik hem aan en ga even met mijn hand door mijn golvende zwarte haren. Ik ging meestal naar het park of ik zat thuis op Facebook en Tumblr om nog een beetje contact te behouden met mijn vrienden in Westhaven. “Jij?” Met een vragende blik in mijn ogen kijk ik Scott aan, hij lijkt me wel iemand die hier geboren en getogen is. Hij komt in ieder geval niet uit Westhaven Moonstone, dan had hij waarschijnlijk een heel andere instelling gehad tegenover mij.
Het is nooit gebruikelijk geweest dat mensen van zeventien omgaan met mensen van twintig of kinderen van acht, tenzij het familie is. Je bent echt vreemd als je met iemand praat die jonger is, want die zijn minder belangrijk dan jij. Het klinkt echt afschuwelijk en dat is het ook, alsof zulke mensen niet gewoon vrienden kunnen zijn. Daarom vind ik San Francisco dus zo leuk, het is veel vrijer en iedereen maakt gebruik van zijn rechten en vrijheid. Natuurlijk had je dat ook in Westhaven, maar daar werden je vrijheid en rechten geminimaliseerd door de groepsdruk die er enorm heerst. Ik kan natuurlijk nog wel uren door prevelen over hoe geweldig San Francisco is, maar toen ik hier net drie dagen was vond ik het afschuwelijk en had ik geen idee wat ik moest doen, aanpassen is duidelijk niet een van mijn kwaliteiten. Ik grijns even bij de gedachte aan mij als losbandige chick die elke avond uitgaat met mensen die tien jaar ouder zijn, dat zouden de mensen in Westhaven niet moeten zien, die worden gek door de realiteitscheck dat het leven daar werkelijk een en al bullshit is.

-------------------------------------------

Heuj, de mijne is zowaar langer dan 1 A4'tje. Ik was bang dat het misschien net een halve zou worden hahahaa xD [ook al bestaat nu alles uit crappy bullshit lol xD]
Ik ben slapen, reageer morgen in de middag, want het word weer eens uitslapen voor mij xD

Onderwerp: Re: Zon. di aug 07, 2012 1:43 am

Orlando keek beide aan. Scott wou vanille en Abenese Bloedsinaasappel. Hij knikte even. Hij draaide zich om. Orlando glimlachte even. Het was dan toch gelukt. Hij liep naar het ijscraampje. Er stond een niet hele grote rij. Er stonden 2 mensen voor hem. Hij wachtte geduldig af. Eenmaal voor aan de rij was het zijn beurd. "Een vanille, een chocolade en een Bloedsinaasappel zei hij. Hij bekeek de man. Hij schepte een paar flinke bollen. Het koste 4 euro. Orlando knikte. Hij gooide het 20 euro briefje op de toon bank. Hij wachtte op zijn wissel geld en draaide vervolgen om naar de fontein. Hij liep rustig met de drie ijsjes. Hij gaf vanille aan Scott en Bloedsinaasappel aan Abanese. Zelf plofte hij weer neer op het fonteintje. "Alstu" zei hij even glimlachend. Hij keek even over het plein of er andere plekken waren vrij gekomen. Noppes. Hij keek weer naar de twee unieke figuurtjes naast hem.
Bij hem thuis was iedereen het zelfde. Alleen hij was anders. Hij werd een rebel genoemd. Hij keek even naar zijn ijsje. Nummer twee al. Hij nam een flinke lik. "Smaakt het?" vroeg hij aan beide. Hij zuchtte even. Het was hier erg gezellig. Leuke mensen hier. Zon scheen meestal. Hij had totaal geen spijt ervan dat hij was weg gegaan. Hij keek even naar Abanese. Hoe smaakte bloedsinaasappel eigenlijk? Naja misschien dat hij die een andere keer zou nemen. Hij keek naar Scott. Het was een speciaal typje. Iemand die bijna altijd wel aardig moest zijn.
Als iedereen was zoals zij waren was het leven geniaal. Een echt feest. Het enige wat hij miste van thuis was zijn draai tafel. Die zou hij zeker hier opnieuw kopen. Zijn dj tijd was nog niet over.

Onderwerp: Re: Zon. di aug 07, 2012 2:10 am

“Waarom deden we dit ook alweer?” Scott keek Abenese even aan en glimlachte toen ze het over de massa moord had.
"Voor de veiligheid van de gemuteerde plant etende eekhoons." Zei Scott serieus en hij beet zachtjes op zijn lip om niet kei hard te lachen. "Ja ik ben serieus gevraagd voor een moord te plegen toen ik in een cafeetje zat. Ik kon er 500 mee verdienen, maar ik ben heel voorzichtig het cafe uit gelopen en daarna een week gaan onderduiken." Zei Scott lachend. Hij en mensen vermoorden dat zou geniaal zijn, hij kan niet eens een vlieg raken met een vliegenmepper laat staan een mens neer schieten met een pistool, waarschijnlijk zou hij eerst zichzelf raken.

Toen Abenese en Scott alleen zaten kwam er dan een klein gesprekje tot stand. “Af en toe, ik ben alles nog een beetje aan het verkennen.” Scott knikte, waarschijnlijk was ze dus nieuw hier. Eigenlijk kon Scott niet anders bedenken dan dat hij hier gewoond heeft. Toen hij een jaar of 2 was zijn, zijn ouders hier naar toe verhuisd, dus best logisch eigenlijk.
"Ik woon hier al vanaf dat ik klein ben, dus ja ik ben hier best vaak eigenlijk." Zei Scott, hij had hier vaak ijs gegeten met zijn ouders toen hij nog klein was. Eigenlijk allemaal best wel vreemd dat het allemaal afgelopen is. Zijn moeder was dood en zijn vader herkende hij niet meer terug. Hij beet zachtjes op zijn onderlip en keek Abenese weer aan.
"Dus ja eigenlijk ken ik elk steegje wel hier." Zei Scott met een glimlach. Hij keek op toen Orlando weer terug kwam met ijsjes. Scott nam het ijsje aan en bedankte Orlando. Hij likte aan het ijsje en de vanille smaak was echt lekker. "Smaakt het?" Scott knikte opnieuw.
"Ja het is lekker." Zei hij glimlachend en ging verder aan zijn ijsje voordat het smelte.

[zwaar flut heid, hopelijk kan je er iets mee!]

Onderwerp: Re: Zon. di aug 07, 2012 3:03 am

Als Scott zegt dat we dit doen voor de gemuteerde eekhoorns die planten eten knik ik en kijk even heel serieus. “O ja, dat ik zoiets vergeet.” Ik rol met mijn ogen alsof ik echt het domste mens op de aarde ben, want wie gaat nou niet een massamoord plannen voor plantetende gemuteerde eekhoorns, het gebeurd dagelijks. Ik schuif met mijn hand wat plukken haar uit mijn gezicht en vouw mijn handen dan in elkaar. “Ja, zoiets zou ik ook doen denk ik.” Super bizar, je gaat toch niet aan een random persoon vragen of die iemand wilt vermoorden voor geld, als dat hier gebeurd weet ik nog niet zo zeker of ik hier wil blijven. Ik zal dan uiteindelijk mijn ouders wel moeten overhalen om weer te verdwijnen en dat kost me dan weer te veel moeite, dus dan is een weekje of twee onderduiken een beter en minder vermoeiend idee.

“Cool.” Zeg ik als Scott verteld dat hij hier zijn hele leven al woont. “Ik ben best jaloers op je, ik kom uit zo’n dom gehucht dat niemand kent en waar iedereen denkt dat het Texas is.” Ik rol met mijn ogen en zucht even zacht, soms was het enorm vermoeiend dat ze zo deden in Westhaven, eigenlijk bijna altijd. Alleen de jeugd deed niet zo dom, de ouderen vooral, de jeugd was meer gemaakt om zich er aan te irriteren.

Zodra Orlando terugkomt met de ijsjes glimlach ik mijn witte tanden weer bloot. “Geweldig, dank je.” Dankbaar neem ik het ijsje aan, ik was wel toe aan iets verfrissends. Ik neem een likje en geniet van de smaak, het is al een poos geleden dat ik ijs gehad heb, dus dit is extra genieten. “Ja, het is heerlijk.” Glimlachend kijk ik Orlando weer aan. “Waar kom jij eigenlijk vandaan? Of ben jij hier ook geboren?” Ik neem nog een likje van mijn ijs terwijl ik Orlando geïnteresseerd aankijk. “Scott en ik hadden het er net over namelijk.” Verklaar ik mijn random vraag en glimlach weer. Dit is echt geweldig, het vrienden maken gaat me al wat beter af merk ik en dan is het ook nog zulk lekker weer waarvan ik lekker kan genieten met mijn ijsje en deze jongens. Zulke dingen gebeurden niet in Westhaven.

Onderwerp: Re: Zon. di aug 07, 2012 4:33 am

Orlando keek even naar zijn ijsje. Jammer dat hij geen slagroom had. Welke ijscraam heeft nou weer geen slagroom? Dat is net hotdogs verkopen zonder de worst. Hij keek even op. beide bedankte hem voor het ijsje. "Geen probleem" zei hij glimlachend en hij knikte even. Orlando nam nog is een grote lik en had een grote veeg choco op zijn boven lip. Hij likte even met zijn tong de choco weg en keek toen weer naar Abenese. “Waar kom jij eigenlijk vandaan? Of ben jij hier ook geboren?” vroeg Abanese. Hij glimlachte. “Scott en ik hadden het er net over namelijk.” verklaarde ze. "Ik ben hier pas net, eigenlijk pas een uurtje of 10. Ik heb nog bijna niemand ontmoet maar de mensen die ik heb ontmoet zijn erg vriendelijk" zei hij. Hij keek even naar Scott. Hij was druk bezig met zijn ijsje. Hij keek even over het plein heen en nam een rennend kind in zijn ooghoeken op. Hij lachte. Hij keek even naar de duiven die nog steeds op de zelfde plaats stonden wachtend op een stukje ijs hoorn. Orlando at even snel zijn ijsje op. Toen hij bij het hoorntje was brokkelde hij een groot stuk af. Hij gooide de kleine delen naar de duiven. De duiven sprongen als een gek op en begonnen alles op te rapen. "Maar jullie dan? zijn jullie hier al lang?" vroeg hij. Misschien waren het wel broer en zus. Wie weet? hij keek even naar de twee. Ze waren niet echt het zelfde. Misschien was er een van de twee geadopteerd. Hij keek omhoog. De zon scheen vel. Hij sloot kort zijn ogen.
Hij bedacht zich plots dat hij nog moest winkelen. Hij keek op zijn horloge. Het was al laat. Hij bekeek de twee. Hij was in een leuk gezelschap groepje. Misschien ging hij maar later winkelen. Tot die tijd, zat hij nog met twee vriendelijke mensen.

Onderwerp: Re: Zon. di aug 07, 2012 4:48 am

“Ik ben best jaloers op je, ik kom uit zo’n dom gehucht dat niemand kent en waar iedereen denkt dat het Texas is.” Scott Lachte zachtjes. Jaloers? Hij moest eerder zeggen dat hij jaloers was op Abenese. Hij zou zo graag willen verhuizen naar een klein dorpje waar niemand hem kende. Hij glimlachte alleen en zei het maar niet.
"Ja het is best cool, je kent gewoon de mensen, al zal dat in een dorp veel closer zijn, of niet? Meestal hoor je dat over mensen die uit een dorp vandaan komen dat ze bijna alle mensen in dorp wel kennen en zo." Zei Scott. Hij wist het van zijn moeder die altijd in een dorpje gewoond had in Engeland. Ze vertelde dan dat ze bijna iedereen kende in het dorp en dat alle kinderen met elkaar speelde en alle ouders bij het dorpsplein zaten dan. Scott kwam als kind wel veel buiten maar was eigenlijk altijd alleen. Niet zo zeer omdat hij geen vrienden had, maar hij vond het gewoon prettig om alleen te zijn. Ook wel deels omdat hij niet echt veel vrienden had. Jammer genoeg was zijn beste vriend verhuist een aantal maanden geleden, nu heeft hij nog wel een paar gewone mensen waar hij mee om ging, maar om het nou zijn beste vrienden te noemen was misschien een beetje overdreven.
"Ik zou het wel leuk vinden om in een dorpje te wonen eerlijk gezegd." Zei Scott terwijl hij weer verder ging aan zijn ijsje.

"Ik ben hier pas net, eigenlijk pas een uurtje of 10. Ik heb nog bijna niemand ontmoet maar de mensen die ik heb ontmoet zijn erg vriendelijk" Vertelde Orlando. Scott glimlachte weer kort.
"Zoals ik net al vertelde aan Abenese woon ik hier al van kleins af aan." Vertelde Scott opnieuw maar nu aan Orlando.
"Waar kom je eigenlijk vandaan? En waarom juist deze stad? het is niet echt heel bijzondere stad of zo." Vroeg Scott aan Orlando maar hij keek Abenese ook aan om haar te betrekken bij zijn vraag. Hij zelf zou nooit voor deze stad gekozen hebben. Maar misschien komt dat eerder door dat hij hier herinneringen heeft liggen. Orlando en Abenese natuurlijk minder. Misschien als Scott net zo blank zou zijn als hun op dit moment had hij misschien ook voor deze stad gekozen. Hij beet een stukje van het hoorntje af en wachtte geduldig op antwoord.