So you found yourself so far from home

Het was zo rond een uur of vier 's middags, de zon stond tussen de gebouwen en in het stadspark was het lekker rustig. Tenminste, op de plek waar zij lag. Ze lag aan de vijver en als ze zo om zich heen keek zag ze twee ouders met hun baby, een groep jongens die aan het voetballen waren en een stelletje dat alleen maar oog voor elkaar had. De warmte was aangenaam, en Shay lag op een zachte, spierwitte badlaken gehuld in niet meer dan een korte spijkerbroek en een strapless topje.
Het was zo anders dan thuis. Hier was het aangenaam warm in de zomer, en thuis moest ze echt hopen op warme, zonnige dagen. Ook was het in San Francisco eigenlijk altijd wel druk, ongeacht welk uur je nog wakker was. En dan de vampieren.. In het rustige dorp waar zij had gewoond nam geen enkele vampier de moeite om langs te komen, maar hier? They are everywhere.
Ze pakte haar iPod uit het gras en spoelde het nummer door, steunend op haar ellebogen keek ze half-liggend over de vijver uit.

Orlando kwam het stads park op lopen. Hij had net gewinkeld en zijn oude kleren weg gegooid. Hij had een wit shirt met korte mouwen en een blauw wit geblokt overhemd ook met korte mouwen er over heen aan. Daar onder een spijkerbroek. Dat was iets wat hij meestal wel standaard droeg. Eindelijk wat nieuws dacht hij. Het was zijn tweede dag nu en hij genoot al vol op. Soms was het net wat te druk. Toch had hij daar geen moeite mee. Hij keek even over het parkje heen. Er Waren een aantal kinderen aan het voetballen. Twee ouders met een baby en een grote vijver. Bij de vijver lag een leuk meisje op een witte badlaken. Hij keek even op zijn horloge of hij tijd had om hier nog even rond te hangen. 5 uur. Tijd zat. Hij liep op het meisje af. Op zijn weg daar naar toe werd de bal naar hem geschoten. Met de grote haat die hij had aan voetbal trapte hij zacht naar een van de kinderen. Hij bekeek het meisje die haar ipod had gepakt en een nummer doorspoelde. Hij kwam van achter haar aan en wou haar niet laten schrikken. Hij liep een klein boogje. Vervolgens haalde hij zijn oordopjes eruit en zette de muziek uit. Het werd misschien lastig te communiceren vanwege de oortjes die ze in had. Hij stond nu voor haar en zocht oog contact. "Heey, mag ik misschien wat vragen? Zou ik naast je kunnen liggen? Ik ben Orlando en ben nieuw hier." zei hij hoopvol. Het meisje had hem hard kunnen afmaken. Hij waagde het er maar op. Hij glimlachte even en keek toen naar haar ipod. Hij kon niet zien welke muziek aanstond. Hij keek weer naar het meisje. Ze had zoveel kunnen doen om hem af te wijzen. Net doen of ze hem niet had gehoord ofzo. Hij wachtte rustig op een antwoord. En als ze het niet wou ging hij wel ergens anders liggen.

klik!

Haar benen begonnen aangenaam warm te worden onder dit late middagzonnetje. De tijd ging voor Shay haar gevoel altijd snel als ze rond plekken als deze was. De drukte van de stad was leuk van tijd tot tijd, maar om écht te ontspannen moest Shay naar rustige plekken, het liefst aan het water. Ze zette haar iPod harder en genoot van de verschillende muziekstijlen die door haar oortjes kwamen, van Hiphop naar R&B naar Rock en ga zo maar verder.
Plotseling viel een schaduw in het gras haar op. Nieuwsgierig naar waar de schaduw vandaan kwam keek ze omhoog, en volgde ze de jongen met haar ogen terwijl ze één oordopje uit deed. Zo kon ze nog genieten van de zomerse muziek die nu speelde, terwijl ze luisterde naar wat de jongen haar te zeggen had. Hij kwam wat onzeker op haar over, bijna alsof hij zenuwachtig was. Ze glimlachtte, misschien om hem een beetje op zijn gemak te stellen. "Ja tuurlijk, ga vooral zitten." zei ze vrolijk. Op een of andere manier had het lekkere weer een groot effect op haar humeur, al was ze normaalgesproken nooit snel chagerijnig te krijgen. Ze sloeg haar armen om haar opgetrokken knieën heen, en keek Orlando aan. "Ik ben Shay." zei ze, waarna ze haar hoofd op haar knieën liet steunen. De zachte, witte handdoek was groot genoeg voor hen tweetjes om op te zitten, maar omdat ze hem nog maar net kende had ze liever dat hij niet zo dicht op haar kwam zitten.

Orlando keek even naar haar. "Ik ben Shay." zei ze. Hij bekeek haar. Shay? Leuke naam, hij had nog niemand ontmoet die zo hete. Ze glimlachte even. Orlando werd even van zenuwen afgehaald. Hij deed het niet vaak, Zo maar naar een meisje lopen. Waar hij woonde waren er nauwelijks meiden. Hij wachtte op toestemming en toen hij die eindelijk had ging hij naast haar handdoek liggen. Shay was een gezellig type. Misschien een groot vooroordeel. Ze reageerde leuk en gezellig. Het kon aan hem liggen. Hij deed zijn ene oortje weer in zodat hij kon blijven praten maar als Shay geen zin had hij ook gewoon zijn muziek kon luisteren. Hij keek even naar de vijver voor hem. Dit moest dus een rustige plek zijn in de stad. Hij keek even naar Shay. "Ben jij hier al lang? Als in, in de stad?" vroeg hij. Hij keek even omhoog. De zon scheen lekker op zijn gezicht. Hij had er nu spijt van dat hij een lange spijkerbroek aan had. Maar je kon niet alles perfect hebben. Zijn ipod swichtte naar een nummer van hem zelf. Hij zuchtte even. Zoveel mensen. Soms was hij er dol op en kon hij tot in de vroege uurtjes door veesten. Soms was hij liever op een rustige plek met wat mensen die gewoon stil konden zijn. Hij glimlachte even. Hij keek weer even naar Shay. Ze was volgens hem een rustig meisje. Tenminste als je op dit soort plekken te vinden was moest je wel rustig zijn of ze was zoals hij. Hij keek weer even naar boven. Hij leunde even op zijn ellebogen. Uit zijn ooghoeken zag hij het oortje van Shay. "Heey, waar luister jij naar? vroeg hij. Hij was zelf erg gesteld op muziek. Het zij vaak ook iets over iemand. Hij keek naar Shay en glimlachte kort.

Shay merkte op dat Orlando ook één oortje in hield om naar zijn muziek te luisteren tijdens het gesprek en glimlachtte. Blijkbaar was ze niet de enige die erg van muziek hield. Shay zelf hield van de meest uiteenlopende muziekstijlen, zolang het maar niet al te gek werd. Zo hield ze beslist niet van klassieke muziek en hardcore. Ze luisterde vooral naar R&B en andere rustige muziek, sinds dat het vaakst bij haar humeur pastte. Toen Orlando vroeg of ze al lang in de stad was, schudde ze haar hoofd. "Net een week pas. Ik moet wel zeggen, het is wel wennen hoor.." zei ze, Shay kwam uit een rustig dorpje vandaan dus dat was zeker anders. "Al die vampieren, bedoel ik." voegde ze er nog aan toe zodat het wat duidelijker voor Orlando was. In haar nek stonden nog bijtplekken van een paar dagen geleden, het was niet bepaald vrijwillig geweest dus stonden op haar armen blauwe plekken. Shay geloofde dat vampieren beschaafd waren, maar zoals altijd zit er wel eens een rotte appel tussen.. "En jij?" vroeg Shay, doelend of hij al lang in de stad was. Als ze heel eerlijk moest zijn zag hij er niet uit alsof hij hier al lang woonde, maar natuurlijk kon ze het ook mis hebben.
"John Mayer." zei ze, licht blozend. Want ook al luisterde ze haast iedere muzieksmaak wel, was ze er toch wat onzeker over. Meestal was zij degene die het vroeg, zodat ze er vervolgens over mee kon praten zonder schaamtelijke momenten. Maar nu waren de rollen omgedraaid, en schaamde ze zich wel degelijk. Want wie weet had hij een pesthekel aan John Mayer? "Maar ik luister niet alleen dat soort muziek hoor." zei ze nog snel, voordat Orlando haar misschien raar aan zou kijken.

Orlando keek wat glazig naar de lucht. Zijn muziek speelde in op zijn beat en even grinnikte hij. Hij genoot ervan als zijn nummer paste bij zijn DJ beat. Hij keek even naar Shay. Ze glimlachte even. Zonder dat hij het wou en gewoon uit reactie glimlachte hij terug. Hij keek weer even omhoog. Hij luisterde aandachtig naar zijn nummer. Jamiroquai stond aan. Het was een lekker nummer. Hij had meegezongen als hij niet in het gezelschap was van een leuk meisje. "Net een week pas. Ik moet wel zeggen, het is wel wennen hoor.." zei Shay. Hij keek even naar haar. Hij haalde zijn wenkbrauw op. "Al die vampieren, bedoel ik." zei ze. Hij knikte even. Hij bedacht zich het gevecht dat hij had gehad met een vampier en zijn twee vrienden. "En jij?" vroeg Shay. Hij keek weer even naar haar. "Ik ben hier pas twee dagen. Gister heb ik al meteen met een moeten vechten die een meisje lastig viel. Het was niets groots." zei hij terwijl hij wreef over zijn blauwe maag. Hij zuchtte even.
Hij keek even omhoog toen zijn nummer veranderde. Hij keek over het meer naar de jongens die gestopt waren met ballen en naar huis waren gegaan. Ze waren nu bijna alleen. Alleen nog een stelletje dat zich verzoende op een bankje. Hij plofte zich neer toen zijn nummer weer begon. "John Mayer." zei Shay. Hij knikte. "Half of my heart?" vroeg hij. Hij keek weer even naar de wolken. "Maar ik luister niet alleen dat soort muziek hoor." zei ze erna. Hij grinnikte. Hij had zelf een weide muziek smaak. Alles beviel hem. Hij hield soms van een rustig nummer van Jamiroquai en soms een nummer van Jay-z en kanye west. Het maakte hem niet uit. Het lag meestal aan het weer anders aan zijn humeur en anders moest het een geweldig nummer zijn. Het derde brook de twee eerste. "Ik luister nu naar Jamiroqua" zei hij. Hij glimlachte even,

(wow Shay's muziek smaak is gewoon precies mijn muziek smaak xD)

Orlando bleek hier pas twee dagen te zijn. En dan dacht Shay dat ze nieuw was! Net toen ze wilde zeggen dat ze hem hier best wilde rondleiden, voor zover zij hier de weg al wist, ging hij verder op het onderwerp 'vampieren'. "Vechten?" zei Shay vol ongeloof, haar wenkbrauwen fronsend. Voor zover zij wist, waren vampieren nog steeds sterk en redde je het als mens nóóit van een vampier met je blote handen. Daar hadden ze dan weer hulpmiddelen voor zoals een staak, een geweer of zilver. Vampieren waren niet bang van je als je met gebalde vuisten op ze af stormden, zo dom waren ze nou ook weer niet. Binnen enkele secondes stonden ze achter je, hadden ze je hoofd vast en zonken hun tanden in je nek..
Shay hapte naar adem en knipperde een paar keer met haar ogen om het verschrikkelijke beeld van haar netvlies af te krijgen. Vampieren. Ze moest toegeven dat ze er behoorlijk bang voor was, nu ze erover nadacht. Nooit meer 's nachts over straat gaan maar veilig thuis blijven, en er zo min mogelijk te maken mee willen hebben. Shay wist dat ze gewoon een vampier op moest gaan zoeken en over haar angsten heen moest komen, maar ze stelde dat liever nog even uit. Voordat ze iets te stil werd in het gesprek en het Orlando op zou vallen, verplaatste ze haar blik naar het veldje dat steeds leger werd en verzon ze een antwoord op zijn woorden van daarnet. "Nee, Assassin." glimlachtte ze. Ze vond het een mooi nummer, en begreep de Lyrics wel. "Jamiro..kwa?" herhaalde ze zachtjes lachend, "Die ken ik niet.."

(woops ben een i vergeten er achter te zetten bij jamiroquai vraagje een zilveren ring werkt dat?)

Orlando keek naar het stelletje. Ze waren eindelijk klaar en ook zij verlieten het park. Het was nu doods stil op het parkje. Hij keek even naar Shay. "Vechten?" vroeg ze plots. Hij knikte. "Ik had geluk dat ik mijn zilveren boks beugel in zijn gezicht kon zetten voordat hij me zag" zei hij. Hij keek even naar de lucht. Het was redelijk stil voor zijn doen. Hij zuchtte even zacht. "Nee, Assassin." zei Shay. Orlando grinnikte. Dan was dit toch niet het standaard meisje. Dat vond hij leuk. Meisjes die zoals elk ander meisje is zijn saai. Er waren er duizenden van. "Klinkt leuk alleen heb ik er nog nooit van gehoord." zei hij. Hij keek naar Shay. "Jamiro..kwa?" vroeg ze."Die ken ik niet.." zei ze vervolgens. Hij grinnikte even. "Het spijt me, Ik sprak het verkeerd uit. Het is Jamiroquai met Corner of the earth. Het kan goed dat je hem niet kent." zei hij even glimlachend naar haar. Hij keek even naar de lucht. Ze hadden beide de zelfde muziek smaak toch zo verschillend. Hij zou best vaker met haar willen praten. Ze zag er leuk uit en ze was ook aardig. Een leuk meisje als je alles bij elkaar zou doen. Hij keek even naar Shay. "Nu we het toch over muziek hebben, Ken jij een leuke bar of iets waar ze leuke muziek draaien?" vroeg hij. Hij was redelijk benieuwd. Ze zal hem tenminste niet sturen naar een hardcore bar.
Hij was daar niet van en zij blijkbaar ook niet. Hij zuchtte even. Hij keek weer naar boven en genoot van een kleurige wolk die over vloog. Maar dat betekende... Hij keek op zijn horloge. Het was al redelijk laat en de zon zou niet lang nog aan de lucht blijven staan. Hij luisterde even aandachtig naar zijn muziek.

Little darlin' don't you see the sun is shining
just for you, only today
If you hurry you can get a ray on you, come with me, just to play
Like every humming bird and bumblebee
Every sunflower, cloud and every tree
I feel so much a part of this
Nature's got me high and it's beautiful
I'm with this deep eternal universe
From death until rebirth

This corner of the earth is like me in many ways
I can sit for hours here and watch the emerald feathers play
On the face of this I'm blessed
When the sunlight comes for free
I know this corner of the earth it smiles at me
So inspired of that there's nothing left to do or say
Think I'll dream, 'til the stars shine

Hij genoot van zijn gezelschap en de zakende zon. Het was zoals in het liedje. Hij had er geen problemen mee zo te blijven zitten. Hij schoof iets naar haar. Hij bedoelde er niks mee. Hij zat alleen op een flink stuk aarde wat omhoog lag. Hij keek naar Shay en glimlachte.

[Ja al het zilver verzwakt eigenlijk ;D. Maar het is natuurlijk wel zo, hoe meer zilver hoe meer het zeer doet. Dus een zilveren ring zal niet zoveel schade aanrichten ]

Shay glimlachtte zwakjes. "Inderdaad, dan heb je geluk gehad. Je weet hoe snel ze zijn.." zei ze. Ze had Orlando blijkbaar verkeerd ingeschat, want het scheen dat Orlando hier het wel eens leuk vond om ruzie te maken met vampieren als de zon achter de horizon was gezakt. Een afknapper voor Shay, want zij wilde het liefst niets te maken hebben met vampieren. En als ze vrienden zou worden van Orlando, of met hem ging daten, was de kans voor haar ook groter dat ze er eentje tegen kwam.
Ze besloot haar zorgen opzij te zetten en te genieten van het moment, en de zon die haar laatste warme stralen op haar huid scheen en deze nog aangenaam warm maakte. Je voelde dat de zon zwakker werd, maar de warmte bleef aanhouden. Daar was het dan ook zomer voor. Orlando zei dat hij Assassin nog nooit had gehoord, dus scrolde ze door haar iPod heen om het nummer te zoeken en pauzeerde ze deze zodra ze hem aanzette, zodat ze hem zometeen kon laten luisteren zodra hij uitgepraat was. "Het zegt me nog steeds niets." zei ze lachend, toen Orlando de naam verbeterde en ook een van zijn nummers opnoemde. Misschien was het een artiest die nog niet zo belend was.. "Pfoe, ik zou het niet weten. Misschien moeten we samen gewoon opzoek gaan?" zei ze vrolijk, nadat Orlando om een leuke bar vroeg. Ze was hier nog maar net, en had nog niet echt de tijd gehad om het nachtleven te proeven. Al gingen er wel verhalen rond dat het nachtleven in San Fransisco behoorlijk levendig was..
Ze zette het nummer weer op play en schoof wat dichter naar Orlando toe. Ze stopte 1 van de oortjes bij Orlando in zijn oor en glimlachtte naar hem. "Dit is Assassin." zei ze nog, voordat hij zich af zou vragen wat ze nou eigenlijk deed.

Orlando zat redelijk dicht bij Shay. Hij keek even naar de lucht. Zijn muziek shuffelde en Maroon 5 - Payphone kwam op. Hij vond Maroon 5 altijd wel goed toch waren ze een andere weg in geslagen bij misery. Daarvoor was het veel rustiger. Hij kon het beide waarderen. Het gebeurde bij een hoop bands, ook bij Coldplay. Hij keek nogmaals naar de zon. Het was een mooie zons ondergang. Hij keek even naar Shay. "Hij had zijn aandacht op het meisje gericht. Er waren een hoop mensen maar die deden niks dus stond ik maar voor haar op. Ik vind het nergens opslaan, Mensen zouden gewoon voor elkaar moeten opkomen. Niet bang weg kruipen en hun blik wendde" zei hij in reactie op Shay. Hij zuchtte even. Hij keek weer omhoog. Shay vervolgde. "Kan, Ik ken hem door mijn moeder maar zij speelt alle soorten muziek duizend keer. Als je Valerie van Amy Winehouse niet kent dan mag je geloof ik niet het huis in. Niet dat ik daar ooit naartoe terug wil" zei hij. Hij keek even naar de grond. Hij haalde zijn vingers door het gras. Zijn muziek leek wel harder te staan. Hij haalde zijn ipod uit zijn zak en zette het wat zachter. Hij glimlachte even naar Shay. Hij stopte toen zijn ipod weer weg. "Lijkt me leuk. Wanneer zou je dat willen doen? Vanavond nog?" vroeg hij. Hij keek even naar Shay. Ze was een leuk meisje. Door bij haar te zitten en haar beter te leren kennen werd ze eigenlijk alleen maar leuker. Goeie muziek smaak, Heeft ook iets tegen vampieren en een leuke glimlach. Hij keek even naar links. De straat was niet stil. Een grote groep schreeuwende jongens liepen over straat.
Orlando keek even afkeurend. Hij zuchtte en keek toen weer naar boven. Plots voelde hij iets tegen zijn arm. Shay was dichterbij hem komen zitten. Plots voelde hij iets kouds zijn oor in glijden. Blijkbaar had Shay haar oortje in zijn oor gedaan. Hij plugde zijn andere oortje uit en luisterde naar de muziek.

I work in the dead of night
When the roads are quiet
And no one is around
To track my moves

Racing the yellow lights
To find the gate is open
She's waiting in the room
I just slip on through

You get in, you get done
And then you get gone
You never leave a trace
Or show your face, you get gone
Should have turned around
And left before the sun came up again
But the sun came up again

Hij genoot van het nummer, van de situatie en van het uitzicht. Hij glimlachte even naar Shay. "Erg leuk nummer, Ik download het meteen wanneer ik thuis kom. Nog meer muziek die je met me wilt delen?" zei hij met een glimlach. Hij luisterde verder naar het nummer.

Ze merkte nu eigenlijk pas op hoe dicht ze bij Orlando was gaan zitten. Blijkbaar was het vanzelf gegaan, wat ze vreemd vond aangezien ze niet zo snel dit soort contact had met een jongen. Maar het voelde best fijn, ze meende zelfs zijn warmte op haar arm te kunnen voelen, dus bleef ze zo zitten. Shay fronste haar wenkbrauwen en schoof een stukje van hem af, toen Orlando haast kwaad werd nu hij weer terugdacht aan het moment. Maar hij werd niet kwaad op de vampier, zoals ze verwacht had, maar kwaad op de omstanders die niets hadden gedaan. Shay maakte een afkeurend geluid, en opende daarna haar mond om zichzelf te verklaren. "Ik vind niet dat je die personen iets kan verwijten dat ze niet tegen de vampier op durften te komen." zei ze zachtjes. Wie weet waren de omstanders wel gewoon bang geweest, durfden ze dat niet toe te geven en keerden ze zich daarom maar de andere kant op? Sommige mensen waardeerden het leven gewoon te veel om het te gaan riskeren, daar kan Orlando toch niet boos op gaan worden? Shay ademde een paar keer zachtjes in en uit om zichzelf te kalmeren en voelde de woede al verdwijnen.
Langzamerhand verscheen de mooie glimlach weer op Shay's gezicht, vooral toen hij vroeg wanneer ze dan opzoek naar een leuke bar zouden gaan. Ze had eigenlijk best wel zin om vanavond uit te gaan! In het dorp waar zij heeft gewoond hadden ze alleen een kroeg waar meer oude mannen kwamen dan leuke leeftijdsgenoten, dus ze wilde wel eens weten hoe het was om eens goed uit te gaan. "Vanavond lijkt me leuk! Ik moet alleen nog langs huis om me om te kleden." realiseerde Shay zich. Dit korte broekje en het strapless topje waren misschien wel iets té leuk voor andere jongens tijdens het uitgaan, bovendien wist ze uit ervaring dat het soms best snel kon afkoelen. Misschien zou ze vanavond voor een strapless topje gaan, en voor een skinny jeans?
"Ja.. genoeg. Maar dat komt nog wel een keertje." glimlachtte ze vriendelijk. Wie weet konden de twee binnenkort met een docking station in het park gaan liggen om van de muziek en het mooie weer te genieten?